Przejmij-kontrolę-nad-AI-w-firmie-–-przepisy-AI-Act

Przejmij kontrolę nad AI w firmie – przepisy AI Act

Przepisy regulujące korzystanie ze sztucznej inteligencji przez firmy (tzw. AI Act) weszły w życie 1 sierpnia 2024 r. Ich celem jest wspieranie biznesu w odpowiedzialnym wdrażaniu oraz rozwoju AI, uwzględniając podnoszenie poziomu bezpieczeństwa obywateli Unii Europejskiej. Oznacza to, że przedsiębiorcy wszystkich branż będą mieli nowe obowiązki w zachowaniu transparentności w obszarze AI. Zmiany prawne obejmują wszystkie systemy i aplikacje, które wykorzystują technologię sztucznej inteligencji.

Przejmowanie kontroli nad AI – kolejne kroki

Porządkowanie kwestii AI w firmie należy zacząć od rozpoznania i zarejestrowania wszystkich rozwiązań AI, w tym bezpłatnych aplikacji używanych przez pracowników. Po dokonaniu inwentaryzacji konieczne jest przeprowadzenie oceny wykorzystywanych narzędzi pod kątem ryzyka określonego w ustawie AI Act. W dalszej kolejności warto opracować politykę i zasady wykorzystywania sztucznej inteligencji firmie.

Rozpoznanie – gdzie jest AI w naszych procesach biznesowych?

Sztuczna inteligencja to technologia, która nie tylko zajmuje się obliczeniami na ogromnych zbiorach danych, ale także może rozpoznawać ludzką mowę czy stworzone przez człowieka obrazy. AI znajduje swoje zastosowanie między innymi w:

  • przeglądarkach internetowych i komunikatorach – oferują one funkcje automatycznego tłumaczenia językowego stron internetowych, asystentów rozmów w komunikatorach (odpowiadających automatycznie na pytania);
  • czat-botach oraz wirtualnych asystentach – obsługujących klientów online (automatyzacja obsługi);
  • biometrii w systemach IT – która jest używana do uwierzytelniania w procesie logowania (rozpoznaje twarze, siatkówkę oka i odciski palców);
  • głosowych poleceniach dla systemów i aplikacji biurowych – czyli wszystkich rozwiązaniach, które umożliwiają dyktowanie treści (np. maili) oraz wydawanie komend systemom IT lub aplikacjom;
  • generowaniu tekstów, prezentacji, grafik, zdjęć – tzw. kreatory kontentu;
  • automatycznym rozpoznawaniu dokumentów i zarządzaniu nimi w procesie biznesowym, tj, przekazywaniu do odpowiedniego działu/osoby w firmie (identyfikacja i klasyfikacja obrazów);
  • wykrywaniu cyberzagrożeń – np. podejrzanych, nietypowych transakcji, prób wyłudzeń, włamań (detekcja oszustw na poziomie wykrywania nieprawidłowości w ruchu);
  • Business Intelligence (wsparcie decyzji biznesowych) – czyli aplikacji analitycznych prognozujących sprzedaż, trendy, personalizujące oferty, promocje i automatyczną obsługę klienta oraz optymalizujące biznes od łańcuchów dostaw po produkcję.

Ryzyko AI i jego ocena zgodnie z ustawą AI Act

Ocena ryzyka AI według ustawy AI Act będzie obowiązywać przedsiębiorstwa już za 2 lata, ale warto zaznaczyć, że część regulacji wejdzie w życie wcześniej. Wszystkim systemom IT i rozwiązaniom opartym na sztucznej inteligencji ma zostać nadana kategoria ryzyka minimalnego, specyficznego, wysokiego lub niedopuszczalnego.

W pierwszej kolejności – bo za pół roku – przedsiębiorców zaczną obowiązywać przepisy zakazujące korzystania z rozwiązań zaliczanych do kategorii ryzyka niedopuszczalnego. Do tej grupy narzędzi będą należeć m.in. systemy wykorzystujące dane biometryczne, np. do monitorowania działań zatrudnionych w miejscu pracy.

Do systemów wysokiego ryzyka zostaną zakwalifikowane aplikacje stosowane przy rekrutacjach, ocenach zdolności kredytowej i automatycznym uruchamianiu robotów. Te rozwiązania będą podlegać rygorystycznym wymogom – m.in. konieczności zapewnienia nadzoru człowieka nad robotami.

Ryzyko specyficzne odnosi się do konieczności zapewnienia transparentności wykorzystywania sztucznej inteligencji w firmie. Oznacza to, że firmy będą musiały informować klientów, którzy korzystają z ich systemu, że w interakcji wykorzystywana jest AI – np., że rozmawia z czat-botem (a nie człowiekiem).

Minimalne ryzyko obejmuje większość systemów i rozwiązań AI wykorzystywanych obecnie w biznesie. Algorytmy AI wspierające biznes w obszarze tworzenia treści czy podejmowania decyzji na bazie danych zebranych wewnętrznie nie będą objęte restrykcjami. Niemniej ta grupa narzędzi wymagać będzie kontroli nad danymi, które przetwarza ta technologia.

Polityka AI w firmie: kontrola nad danymi i zgodność z innymi przepisami

Każda firma, która korzysta z sztucznej inteligencji, powinna stworzyć odpowiednie procedury uwzględniające kategoryzację ryzyk. Konieczne jest także wskazanie możliwości wykorzystania tej technologii w kontekście danych przez nią przetwarzanych. Przedsiębiorstwo oraz jego pracownicy musza mieć świadomość, że dane wykorzystywane przez aplikacje AI mogą naruszać prywatność lub stanowić cudzą własność.

PRZYKŁAD ZAGROŻENIA: Pracownicy przygotowują kontent z wykorzystaniem bezpłatnych aplikacji AI – np. prezentację firmową. Aplikacja, z której korzystają, pobiera do tego celu dowolne zdjęcia lub teksty dostępne w zasobach online. Firma nie wie, czy aplikacja AI ma prawa do pobieranych danych – mogą one np. zostać skradzione (wykorzystane bez uwzględnienia prawa autorskiego).

Ochrona danych osobowych w kontekście AI (zgodność z RODO)

AI działa na podstawie danych, w tym także na podstawie informacji o osobach fizycznych (dane osobowe). Pracując z systemami automatyzacji obsługi klienta, CRMami, BI oraz scoringowymi mamy do czynienia z danymi prawdziwych ludzi, które podlegają szczególnej ochronie (RODO).
Część aplikacji AI pobiera dane z zasobów internetowych (źródła zewnętrzne), nad którymi organizacje biznesowe nie mają kontroli. Jeśli nasze systemy wymagają takich danych lub firma trenuje na nich swoje algorytmy – rośnie ryzyko naruszenia danych osobowych. Praca z porządkowaniem AI musi więc uwzględniać procedurę wykorzystania informacji wrażliwych w firmie.

Przepisy AI Act przypominają nam, że stosowanie wszelkich systemów IT, aplikacji czy najnowszych technologii musi odbywać się zgodnie z regułami chroniącym ludzi. Dlatego już teraz warto tworzyć dokumentację i rejestry działań związanych z wykorzystywaniem sztucznej inteligencji. Systemowe podejście i etyczne wykorzystanie AI musi także obejmować szkolenia dla pracowników. Pełna kontrola nad AI zagwarantuje bezpieczeństwo prawne i operacyjne zarówno firmie (oraz osobom w niej zatrudnionych), jak i jej klientom.

Robert Zyskowski, CTO, Grupa Symfonia 

Komentarze (0)

Napisz komentarz

Nie ma tutaj jeszcze żadnego komentarza, bądź pierwszy!

Napisz komentarz
Dodaj komentarz

Przeczytaj również:

JPK_ST_KR – co to jest, kogo dotyczy i jak się do niego przygotować?

JPK_ST_KR to Jednolity Plik Kontrolny, który obejmuje ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jego wprowadzenie ma na celu zintegrowanie danych z ksiąg rachunkowych z informacjami o majątku przedsiębiorstwa. Choć pierwszy obowiązek przekazania pliku do administracji skarbowej został odroczony – duzi podatnicy CIT złożą go dopiero w 2027 r. za rok 2026, a pozostali później – już od 2025 r. ewidencje ŚT muszą być prowadzone w taki sposób, aby umożliwiały jego prawidłowe wygenerowanie. W praktyce oznacza to konieczność uzupełnienia danych historycznych i dostosowania systemów finansowo-księgowych do wymagań technicznych Ministerstwa Finansów. Z tego poradnika dowiesz się m.in. czym dokładnie jest plik JPK_ST_KR, od kiedy i kogo obowiązuje, jakie dane trzeba w nim raportować oraz jak przygotować firmę, by w 2027 r. przekazanie pliku przebiegło bez problemów. Najważniejsze informacje w skrócie: JPK_ST_KR to część raportowania JPK CIT, obejmująca szczegółowe dane o środkach trwałych i WNiP (w ujęciu bilansowym i podatkowym). W pliku JPK_ST_KR raportuje się m.in. identyfikator faktury w KSeF, rodzaj i numer dokumentu nabycia/likwidacji, daty nabycia/przyjęcia/wykreślenia oraz numer inwentarzowy – wraz ze zmianami wartości i amortyzacją. Obowiązek raportowania JPK_ST_KR od 2026 r. dotyczy podatników CIT (w tym spółek niebędących osobami prawnymi) oraz podatników PIT prowadzących księgi rachunkowe i wysyłających JPK_V7M, a od 2027 r. – pozostałych podatników CIT i PIT na pełnych księgach. Podatnicy objęci obowiązkiem raportowana JPK_ST_KR muszą prowadzić ewidencję środków trwałych i WNiP w programach komputerowych i zgodnie z wymogami MF tak, aby dane historyczne mogły zostać prawidłowo zaraportowane w pierwszym wysyłanym pliku. Czym dokładnie jest JPK_ST_KR i w jakim celu wprowadzono tę strukturę JPK? JPK_ST_KR to Jednolity Plik Kontrolny dla ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Struktura została opracowana przez Ministerstwo Finansów jako część szerszego programu cyfryzacji rozliczeń podatkowych w CIT i PIT. Głównym celem jego wprowadzenia jest zintegrowanie danych z ksiąg rachunkowych z informacjami o majątku przedsiębiorstwa – od momentu nabycia lub wytworzenia środka trwałego, przez jego amortyzację, aż po zbycie lub likwidację. Wprowadzenie JPK_ST_KR ma na celu ujednolicenie formy prowadzenia ewidencji środków trwałych, ułatwienie elektronicznego raportowania i usprawnienie analizy danych przez administrację skarbową. Dzięki nowej strukturze organy podatkowe mogą szybciej weryfikować prawidłowość rozliczeń, zwłaszcza w zakresie amortyzacji i kosztów uzyskania przychodów, ewidencji majątku trwałego, a podatnicy – korzystać ze spójnej, cyfrowej formy ewidencji powiązanej z księgami rachunkowymi oraz fakturami w systemie KSeF. Ważne: Potrzeba wprowadzenia JPK_ST_KR wynika z doprecyzowania obowiązku prowadzenia ksiąg w sposób umożliwiający ich elektroniczne przekazanie w formacie JPK: dla podatników CIT – na podstawie art. 9 ust. 1c–1e ustawy o CIT, a dla podatników PIT prowadzących księgi rachunkowe – art. 24a ust. 1e ustawy o PIT. Przepisy te nakierowują ewidencję środków trwałych i WNiP na jednolitą, ustrukturyzowaną postać, tak aby dane dotyczące nabycia, amortyzacji, zmian wartości oraz zbycia były spójne i możliwe do automatycznej weryfikacji wraz z zapisami księgi głównej. Kogo dotyczy obowiązek raportowania JPK_ST_KR? Obowiązek raportowania w strukturze JPK_ST_KR dotyczy podatników prowadzących pełne księgi rachunkowe. W praktyce oznacza to, że plik będą musieli generować i przekazywać ci przedsiębiorcy, którzy prowadzą ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w ramach ksiąg rachunkowych. Dla pozostałych grup przewidziano odrębne struktury – uproszczone JPK_ST (dla podatników PIT prowadzących PKPiR) oraz JPK_ST_EWP (dla ewidencji przychodów ryczałtowców). Pierwszymi, których obejmie obowiązek przekazania pliku JPK_ST_KR do administracji skarbowej, będą duzi podatnicy CIT (o przychodach powyżej 50 mln EUR i podatkowe grupy kapitałowe) – plik za rok podatkowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2025 r. złożą w 2027 r. Pozostali podatnicy CIT i PIT wejdą w obowiązek później, zgodnie z harmonogramem określonym przez Ministra Finansów. Już od 2025 r. wszyscy prowadzący księgi rachunkowe muszą jednak gromadzić dane w sposób zgodny z wymogami struktury, tak aby możliwe było wygenerowanie pliku w momencie wejścia obowiązku raportowego. Od kiedy i za jakie okresy trzeba będzie przesyłać JPK_ST_KR po ostatnim przesunięciu terminów? Rozporządzenie Ministra Finansów z 13 grudnia 2024 r. wyłączyło obowiązek przekazywania JPK_ST_KR za rok podatkowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2024 r. i przed 1 stycznia 2026 r. Nie zwalnia jednak z obowiązku prowadzenia ewidencji w sposób zgodny z wymogami. Odroczenie terminu raportowania pliku JPK_ST_KR skutkuje tym, że pierwszy obowiązek przekazania tej struktury dotyczy roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2026 r., a termin złożenia pliku mija 31 marca 2027 r. Dla kolejnych grup podatników obowiązek przesyłania JPK_ST_KR oraz JPK_ST będzie wprowadzany w kolejnych latach, zgodnie z harmonogramem określonym w ustawie i przepisach wykonawczych. Tabela. Zakres obowiązku przekazywania struktur JPK dotyczących ewidencji środków trwałych (stan na listopad 2025 r.) – harmonogram UWAGA: Z obowiązku przesyłania JPK_ST_KR zwolnione są m.in. podmioty korzystające ze zwolnienia podmiotowego w CIT (z wyjątkiem fundacji rodzinnych), podatnicy uprawnieni do składania zeznań w formie papierowej oraz osoby prowadzące uproszczone ewidencje przychodów i kosztów. Jakie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne trzeba wykazać w pliku JPK_ST_KR? W strukturze JPK_ST_KR należy wykazać wszystkie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne ujęte w ewidencji prowadzonej dla celów podatkowych i rachunkowych. Obowiązek dotyczy składników majątku trwałego spełniających definicję środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16a–16m ustawy o CIT) oraz ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 22a–22o ustawy o PIT). Uwaga: W JPK_ST_KR wykazujemy środki trwałe wykreślenie z ewidencji, ale tylko wówczas, gdy dotyczą one aktywów (WNiP) będących w BO roku rozliczanego. W praktyce w JPK_ST_KR trzeba ująć m.in.: środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, wykorzystywane w działalności gospodarczej, środki trwałe w budowie, jeżeli są ujęte w ewidencji, środki trwałe nabyte, wytworzone lub przyjęte w drodze darowizny, aportu czy sukcesji, wartości niematerialne i prawne, takie jak licencje, prawa autorskie, patenty, know-how czy oprogramowanie, składniki majątku oddane w najem, dzierżawę, leasing finansowy lub używane na podstawie innych tytułów prawnych. Należy także wykazać środki trwałe zlikwidowane, sprzedane lub przekazane do używania innemu podmiotowi, jeśli operacje te miały miejsce w okresie, za który składany jest JPK_ST_KR – z podaniem daty i przyczyny wykreślenia. W strukturze trzeba ująć dane na początek roku podatkowego (obrotowego), jak i o wszystkie zmiany dokonane w trakcie roku. Dla środków trwałych przyjętych do ewidencji przed 1 stycznia 2025 r., zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów, w JPK_ST_KR wykazuje się ograniczony zakres danych – tylko w takim zakresie, w jakim były one dostępne w ewidencji na dzień wejścia nowych przepisów. Pełne raportowanie danych (m.in. numeru KSeF faktury nabycia, sposobu nabycia, daty likwidacji) obowiązuje wyłącznie dla składników majątku wprowadzonych do ewidencji po 1 stycznia 2025 r. W efekcie plik JPK_ST_KR obejmuje całość ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, z rozróżnieniem na stan na początek i koniec okresu raportowego. Jakie dane o środkach trwałych i WNiP muszą znaleźć się w JPK_ST_KR? Struktura JPK_ST_KR została opracowana tak, aby odwzorować pełen przebieg „życia” środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej – od momentu wprowadzenia do ewidencji, przez amortyzację, aż po zbycie lub likwidację. Dane raportowane w pliku mają charakter identyfikacyjny, opisowy i wartościowy, a część z nich łączy się bezpośrednio z danymi przesyłanymi w innych strukturach (np. JPK_KR_PD, KSeF). W poniższej tabeli znajdziesz zestawienie najważniejszych kategorii danych, które – zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Finansów i schematem XSD struktury – powinny znaleźć się w pliku JPK_ST_KR. Tabela. Zakres danych raportowanych w strukturze JPK_ST_KR (poziom ogólny) Ważne: zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów, dla środków trwałych i wartości niematerialnych przyjętych do ewidencji przed 1 stycznia 2025 r. wykazuje się dane tylko w zakresie, w jakim były one dostępne w ewidencji na dzień wejścia w życie nowych przepisów. Pełny zestaw informacji (m.in. szczegółowe dane o amortyzacji i zmianach wartości) jest wymagany wyłącznie dla składników wprowadzonych do ewidencji od 2025 r. W jaki sposób JPK_ST_KR łączy dane rachunkowe, podatkowe i informacje z KSeF? Struktura JPK_ST_KR została zaprojektowana tak, aby połączyć dane z trzech obszarów ewidencyjnych – ksiąg rachunkowych, ewidencji podatkowych oraz systemu KSeF. W praktyce w JPK_ST_KR każdy składnik majątku raportowany jest dwoma sposobami amortyzacji: bilansową (rachunkową) oraz podatkową. Dzięki temu organy podatkowe mogą porównać wartości wykazywane w księgach rachunkowych z tymi, które wpływają na wynik podatkowy. Węzeł ST_KR zawiera między innymi dane o wartości początkowej, metodzie i stawce amortyzacji, sumie odpisów dokonanych w danym okresie oraz aktualnej wartości netto środka trwałego. Z kolei powiązanie struktury JPK_ST_KR z Krajowym Systemem e-Faktur (KSeF) realizowane jest poprzez raportowanie identyfikatorów KSeF (tzw. ID KSeF) przy dokumentach nabycia, ulepszenia, sprzedaży lub likwidacji środka trwałego. Dzięki temu możliwe jest zautomatyzowanie kontroli poprawności danych – plik JPK_ST_KR wskazuje, które faktury z KSeF stanowią podstawę zbycia środka trwałego. Z jakich elementów składa się struktura JPK_ST_KR? Struktura JPK_ST_KR została określona przez Ministerstwo Finansów w formacie XML, zgodnym z opublikowanym na stronie podatki.gov.pl schematem logicznym (XSD) dla struktur JPK w podatkach dochodowych. Jest to odrębna struktura w ramach JPK_CIT, przeznaczona do raportowania ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przez podatników prowadzących księgi rachunkowe. Plik JPK_ST_KR ma budowę modułową – składa się z kilku węzłów (sekcji), które grupują dane o różnym charakterze: Nagłówek – identyfikuje plik (wersja schemy, cel złożenia, okres, daty początkowa i końcowa, typ pliku); Podmiot1 – zawiera dane identyfikacyjne podatnika (NIP, pełna nazwa, adres siedziby, dane kontaktowe); ST_KR – główny węzeł merytoryczny, w którym wykazuje się dane o każdym środku trwałym lub wartości niematerialnej i prawnej, obejmujące m.in. identyfikator środka trwałego, wartości początkowe, metody amortyzacji, zmiany wartości i informacje o zbyciu lub likwidacji; Ministerstwo Finansów udostępnia aktualną wersję struktury logicznej JPK_ST_KR wraz z dokumentacją techniczną w zakładce „Struktury JPK w podatkach dochodowych” na portalu podatki.gov.pl. Każda aktualizacja schemy XSD jest tam publikowana wraz z datą obowiązywania oraz informacją o zgodności z pozostałymi strukturami JPK. Jak uporządkować ewidencję środków trwałych i WNiP, aby była zgodna z wymaganiami JPK_ST_KR? Pliku JPK_ST_KR nie da się poprawnie przygotować w arkuszu kalkulacyjnym. Wynika to wprost z przepisów – ewidencja środków trwałych musi być prowadzona w sposób umożliwiający elektroniczne przekazanie danych w formacie zgodnym z wymaganiami Ministerstwa Finansów (art. 9 ust. 1c ustawy o CIT i art. 24a ust. 1e ustawy o PIT). Oznacza to, że dane powinny być gromadzone w programie finansowo-księgowym, który pozwala odwzorować strukturę pliku XML. Aby ewidencja była zgodna z wymogami JPK_ST_KR, konieczne jest: spójne oznaczenie środków trwałych – jednoznaczne numery inwentarzowe, symbole KŚT, kompletna dokumentacja – każdy wpis powinien mieć dokument OT oraz powiązane dowody księgowe dotyczące ulepszeń i likwidacji, poprawna klasyfikacja i amortyzacja – zgodność metody i stawek z ewidencją podatkową i bilansową, aktualne wartości początkowe i dotychczasowe odpisy, pełna historia zmian – daty nabycia, modernizacji, zbycia lub likwidacji wraz z przyczynami i numerami dokumentów, powiązanie z KSeF – możliwość przypisania numerów identyfikacyjnych e-faktur. W praktyce najłatwiej zapewnić taką zgodność, korzystając z odpowiedniego oprogramowania. Przykładem jest Symfonia Środki Trwałe, która obsługuje funkcje przygotowane pod JPK_ST_KR – m.in. zmianę parametrów dla deklaracji JPK_CIT oraz operacje wykonywane „na wybranych środkach” lub „wszystkich w filtrze”, co pozwala masowo przygotować pola pod strukturę (np. okres, rok, zakres środków). Program prowadzi kartotekę środka trwałego w układzie zakładek (identyfikacja, parametry amortyzacji, zdarzenia), umożliwiając opisanie środka, uzupełnienie historii i powiązanie dokumentów – zarówno skrótowo, jak i szczegółowo, tak aby już na etapie ewidencji gromadzić dane potrzebne do raportowania JPK_ST_KR i finalnie móc te dane uzyskać w pliku XML zgodnym z wymogami Ministerstwa Finansów.
JPK_ST_KR-–-co-to-jest_-kogo-dotyczy-i-jak-się-do-niego-przygotować
Logo firmy Symfonia
zweryfikowano

5/5(1 głosy)

Symfonia

Kompleksowy System Zarządzania


Symfonia
Mazowieckie
400 osób
Zobacz profil
Branża
Biura rachunkowe, Budownicza, eCommerce, Produkcyjna, Sektor publiczny, Transportowa, Usługi
Opis
Symfonia to polski producent oprogramowania, jeden z największych dostawców systemów ERP dla firm z sektora MŚP. Symfonia specjalizuje się w tworzeniu programów i aplikacji, w tym chmurowych, przeznaczonych do obsługi i automatyzacji finansów....
rozwiń